Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

RIVER

Αν ακούς Πετρίδη, ξαναθυμάσαι τέτοια διαμάντια.
 

Its coming on christmas
Theyre cutting down trees
Theyre putting up reindeer
And singing songs of joy and peace
Oh I wish I had a river
I could skate away on
But it dont snow here
It stays pretty green
Im going to make a lot of money
Then Im going to quit this crazy scene
I wish I had a river
I could skate away on
I wish I had a river so long
I would teach my feet to fly
Oh I wish I had a river
I could skate away on
I made my baby cry

He tried hard to help me
You know, he put me at ease
And he loved me so naughty
Made me weak in the knees
Oh I wish I had a river
I could skate away on
Im so hard to handle
Im selfish and Im sad
Now Ive gone and lost the best baby
That I ever had
Oh I wish I had a river
I could skate away on
I wish I had a river so long
I would teach my feet to fly
Oh I wish I had a river
I made my baby say goodbye

Its coming on christmas
Theyre cutting down trees
Theyre putting up reindeer
And singing songs of joy and peace
I wish I had a river
I could skate away on

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

H «ξυπόλητη ντίβα» που θα θυμόμαστε

Η αυλαία έκλεισε. Η Cesaria Evora έπαψε να υπάρχει.Κάτι είχα διαβάσει για προβλήματα με την καρδιά της και πως είχε σταματήσει τις συναυλίες, αλλά δεν πίστεψα ότι ήταν τόσο σοβαρή η κάταστασή της.Πληροφορήθηκα την είδηση από ένα διαδικτυακό σταθμό πριν από ένα μισάωρο. Η σπουδαία ντίβα από το Πράσινο Ακρωτήρι ήρθε νομίζω δυο φορές στην Ελλάδα.Δεν την είδα καμιά από τις δύο.Άκουσα και συνεχίζω να ακούω συχνά τα τραγούδια της.Μπορεί σε κάποιους/ες να μη λέει τίποτα το όνομά της. Ακόμη και έτσι όμως μπορεί να είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψετε τη μαγεία που κρύβει η φωνή της "ξυπόλητης ντίβας", προσωνύμιο που της αποδόθηκε μιας και της άρεσε να τραγουδάει στη σκηνή χωρίς παπούτσια...

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Πώς να μιλάτε στα μικρά κορίτσια.

 How to Talk to Little Girls (The Huffington Post)

Η συναδέλφισσα Χάιδω βρήκε εξαιρετική την παραπάνω  ανάρτηση.Μας παραθέτει ενδιαφέροντα σημεία που εντόπισε.Την αναδημοσιεύω με χαρά  και ελπίζω οι μαμάδες που μεγαλώνετε κόρες να τη βρείτε εξίσου ενδιαφέρουσα..

To άρθρο “Πώς να μιλάτε στα μικρά κορίτσια” υπογράφει η Lisa Bloom που είναι συγγραφέας του ‘Think: Straight Talk for Women to Stay Smart in a Dumbed Down World’
Η Lisa γράφει για το πώς η πρώτη αντίδραση που έχουμε συνήθως όλοι μας όταν δούμε ένα μικρό κορίτσι είναι να του πούμε πόσο χαριτωμένο, γλυκό, όμορφο, καλοντυμένο, καλοχτενισμένο, με όμορφο μανικιούρ είναι (Το τελευταίο για το μανικιούρ στα μικρά κορίτσια είναι η νέα τρέλα στην Αμερική και σίγουρα θα το δούμε να έρχεται).
Γιατί είναι κακό αυτό; Είναι συνηθισμένο να λέμε στα μικρά κορίτσια πόσο όμορφα είναι. Σπάμε τον πάγο και να ανεβάζουμε την αυτοπεποίθησή τους, έτσι δεν είναι;
Να γιατί είναι κακό: Όπως έχει γράψει η Lisa στο βιβλίο της το 15 με 18 τοις εκατό των κοριτσιών κάτω από 12 φορούν συστηματικά μάσκαρα, μολύβι ματιών και κραγιόν. Οι διατροφικές διαταραχές έχουν αυξηθεί και η αυτοεκτίμηση έχει πέσει. Το 25% των νέων γυναικών στην Αμερική θα προτιμούσαν να βγουν νικήτριες στο America’s Next Top Model από ότι να κερδίσουν το Nobel Ειρήνης. Ακόμα και έξυπνες, επιτυχημένες, μορφωμένες γυναίκες λένε ότι προτιμούν να είναι όμορφες παρά έξυπνες.
Το να δείχνεις λοιπόν στα κορίτσια ότι το πρώτο πράγμα που προσέχεις πάνω τους είναι η εμφάνισή τους, τα προετοιμάζει για δίαιτα στα 5, μέικαπ στα 11, αύξηση στήθους στα 17 και Botox στα 23. Καθώς η νέα τάση επιβάλλει στις γυναίκες να είναι hot 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα οι γυναίκες γίνονται πιο δυστυχισμένες. Τι λείπει; Μία ζωή με νόημα, με ιδέες, με διάβασμα βιβλίων και αναγνώριση για τις σκέψεις τους και τα επιτεύγματά τους.
Η Lisa συνεχίζει την αφήγηση της ιστορίας λέγοντας ότι τελικά έσκυψε για να φτάσει στο ύψος του κοριτσιού, της είπε “χαίρομαι που σε γνωρίζω” και τη ρώτησε τι βιβλίο διαβάζει και ποιο είναι το αγαπημένο της. Η μικρή πήγε και το έφερε και το διαβάσανε μαζί. Κουβέντιασαν. Η Lisa της είπε ότι έχει γράψει ένα βιβλίο και ότι μπορεί κι εκείνη να γράψει μια μέρα.
Για τα μεγαλύτερα κορίτσια προτείνει να τα ρωτάμε για τα τρέχοντα θέματα: μόλυνση περιβάλλοντος, πόλεμοι, κομμένα budget στα σχολεία. Τι τα ενοχλεί στον κόσμο; Πώς θα το έφτιαχναν αν είχαν ένα μαγικό ραβδί; Μοιραστείτε μαζί τους τις ιδέες σας και επιτεύγματά σας και πείτε τους ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία. Γίνετε το πρότυπο για το πώς σκέφτεται και πράττει μία σκεπτόμενη γυναίκα.
Και καταλήγει: “Ας αλλάξουμε τον κόσμο ένα κορίτσι τη φορά”.
Βρείτε ολόκληρο τον κατάλογο εδώ, με πολλά ακόμα αξιόλογα άρθρα για γονείς ή μη, και θα χαρώ να διαβάσω ποια είναι τα άρθρα ή τα σημεία που έκαναν σε εσάς περισσότερη εντύπωση. Καλό διάβασμα!

Aspa on line

 

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Είμαι δασκάλα και είναι όμορφο....

Είμαι δασκάλα και είναι όμορφο
...να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές να σε αγκαλιάζουν ,να σε φιλάνε, να σου λένε πως σε αγαπάνε και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..
...Να έρχονται σε σένα να τους ανοίγεις το μπουκαλάκι το νερό γιατί η κυρία όλα τα μπορεί....
... Να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους

Να ακους καθε πρωί "κυρία είσαι πολύ όμορφη" ενώ εσυ νιώθεις χάλια.

Να καταλαβαίνουν το καινούριο άρωμα σου και το καινούριο lip gloss.

Nα κόβεις απλά τις άκρες απο τα μαλλιά σου και όλα να ναι "μεγιές κυρία" ενω κανεις αλλος δεν το είχε παρατηρήσει.

Να θέλουν να παντρευτείς πιο πολύ και απο οσο θελει η μαμα σου.

Να θέλουν να κάτσουν όλα κοντά στην έδρα.
΄Οταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο.

Να σε κοιτάνε με ορθάνοιχτα μάτια να δείχνεις που είναι η Ικαρία που πήρε το όνομα της απο τον Ικαρο.

Να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους διορθώνεις το γραπτό.

Να κλαίνε και να βρισκουν καταφύγιο στην αγκαλιά σου.

Να χτυπάνε στο διάλειμμα και να θέλουν μόνο εσένα να τους καθαρίζεις την πληγή.

Να έχετε σχολάσει στις 1.15 και στις 1.20 να σε βλέπουν στο δρόμο και να σε χαιρετάνε...Και στις 1.22 και στις 1.25.

Να ζωγραφίζουν και στο τέλος όλες οι ζωγραφιές να 'ναι για σένα και με αφιέρωση.

Να μαθαίνουν όλα τη διαίρεση και να ξέρεις πως τα βοήθησες εσύ.

΄Οταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαίνουν και να σου λένε "τι έχεις κυρία;"

Να σε καλούν στα πάρτυ τους.

Να ετοιμάζουν πάρτυ εκπληξη για τα γενέθλια σου

Να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου.

Να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε

Να τα μαλώνεις και πάλι να εισαι η καλυτερότερη δασκάλα.

Nα σε λένε καταλάθος μαμά

Να σου λένε τα μυστικά τους.

Να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι.

Να σου φτιάχνουν πάνω στην έδρα τα βιβλια της ημέρας.

Να σου προσφέρουν κάτι απο το φαγητό τους.

Να "σκοτώνονται" για το ποιος θα σου δανείσει το ψαλιδάκι του

Να σου λένε πως σ 'αγαπούν πολυυυυυυ...

Να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες

Να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις....

Να λάμπουν απο χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή....

Να σου λένε τι όνειρο είδαν χθες....
Και όσο και αν μας κόβουν τα επιδόματα την αγάπη των παιδιών δεν μπορούν να την κόψουν...
Αναδημοσίευση από Άμπρα Κατάμπρα!!!

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Προτιμήστε τον μαυροπίνακα!

Η τεχνολογία έχει  κατακλύσει τη ζωή μας και κατ' επέκταση τείνει να κάνει το ίδιο και στη σχολική ζωή. Πολλά έχουν γραφτεί και συνεχίζουν να γράφονται τόσο για νέες δυνατότητες που προκύπτουν απ΄την χρήση της όσο και για τα πιθανά οφέλη.Υπάρχει όμως κι ο αντίλογος, όπως φυσικά σε κάθε τι καινούριο που φέρνει η εξέλιξη του πολιτισμού μας.
 «Η προσωπική μου συμβουλή προς τους γονείς είναι να τα κρατήσουν μακριά από την τηλεόραση όσο περισσότερο μπορούν.΄Οπως επίσης και από τις νέες τεχνολογίες γενικότερα, ακόμη και στο σχολείο. Δεν υπάρχει μελέτη που να αποδεικνύει ότι η χρήση τους βοηθά τις μαθησιακές ικανόητες των παιδιών, αντίθετα υπάρχει πολλή παραπλανητική διαφήμιση γύρω από κάτι το οποίο δεν ισχύει»
 Τα λόγια  ανήκουν στον καθηγητή δρ Μάνφρεντ Σπίτσερ.
Και συνεχίζει παρακάτω:« Οι νέες τεχνολογίες στα σχολεία δεν πιστεύω ότι βοηθούν, ούτε καν υπό μορφή διαδραστικών προγραμμάτων» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Εχω επισκεφθεί αρκετά σχολεία που φιλοξενούν τέτοια συστήματα και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στο τέλος της ημέρας τα παιδιά μαθαίνουν κάτι όχι χάρη στις νέες τεχνολογίες αλλά επειδή συνδέουν τα νέα στοιχεία με τον πραγματικό – και όχι τον εικονικό – κόσμο. Το ίδιο πιστεύω και για τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης: οι πραγματικοί φίλοι είναι καλύτεροι από τα εικονικά avatars. Και δεν αναφέρομαι στη δυσκολία του διαχωρισμού του πραγματικού από τον εικονικό κόσμο, γιατί κάτι τέτοιο είναι διακριτό από το 8ο έτος της ηλικίας μας. Το πρόβλημα είναι ότι αν “τρέφουμε” τον εγκέφαλό μας μόνο με σκιές του πραγματικού μέσω του εικονικού κόσμου, τότε η πραγματικότητα γίνεται ρηχή. Δεν επεξεργαζόμαστε, δηλαδή, τις πληροφορίες αυτές με την ίδια βαρύτητα που θα τις επεξεργαζόμασταν σε περίπτωση που τις συναντούσαμε στην πραγματικότητα. Και το βάθος της επεξεργασίας αυτής σχετίζεται άμεσα με τη μνήμη» επισημαίνει. 
 Δεν μπορώ να πω πως ασπάζομαι τις απόψεις του.Έχω τις ενστάσεις μου. Βρίσκω όμως ενδιαφέρουσα την συλλογιστική του.Αλήθεια, πόση απήχηση μπορεί να έχουν οι απόψεις του στην εκπαιδευτική κοινότητα;Δύσκολη απάντηση.Πάντως μπορώ να πω με σιγουριά πως αρκετοί συνάδελφοί μας δεν καλοβλέπουν την τεχνολογία στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική. Το για ποιους όμως λόγους, θα μπορούσε να είναι μια άλλη μεγάλη  και ίσως ατελείωτη κουβέντα.
Μπορείτε να διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο ΒΗΜΑ.